Zygmunt Rozwadowski był absolwentem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych i akademii monachijskiej. Swój talent szlifował w kraju pod okiem m.in. Jana Matejki, a za granicą w pracowni Antona Ažbego. Jeszcze jako student debiutował w TPSP w Krakowie, wystawiając pod nazwiskiem Jordan (pseudonim od nazwy herbu rodzinnego). Po studiach mieszkał we Lwowie – nauczał w Szkole Przemysłowej, wiele wystawiał i współpracował przy dekoracji wnętrz lwowskiego teatru. W 1899 roku założył Związek Artystów Polskich we Lwowie, któremu prezesował od 1903 roku. Należał także do lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. W latach 1913-14 pełnił w nim funkcję wiceprezesa. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Po II wojnie zamieszkał w Zakopanem.

Tworzył przede wszystkim obrazy batalistyczne z czasów napoleońskich i powstania listopadowego, sceny rodzajowe z motywami koni, rzadziej portrety i pejzaże. Był także zaangażowany przez Jana Stykę i Wojciecha Kossaka do pomocy w realizacji popularnych panoram –  „Panoramy Racławickiej”, „Golgoty”, „Panoramy siedmiogrodzkiej”, „Męczeństwa Chrześcijan” oraz „Bitwy pod piramidami”.