Niebywały triumf święci postać Afrodyty, patronki miłości i opiekunki zakochanych. W ujęciu rzeźbiarzy hellenistycznych jest pełną ziemskiej zmysłowości młodą kobietą, zajętą codziennymi czynnościami.
Sztetyłło Z., Sztuka grecka, w: Sztuka świata, t. 2, red. nauk. A. Lewicka-Morawska, Warszawa 1999, s. 169.
Achille Collas był francuskim inżynierem, wynalazcą, pisarzem i rytownikiem, który opracował sposób mechanicznego wykonywania rycin na podstawie medalionów i innych płaskorzeźb oraz maszynę do kopiowania rzeźb w mniejszej skali, tzw. redukcji, co miało ogromny wpływ na upowszechnienie wysokiej jakości wyrobów brązowniczych nie tylko we Francji ale w całej Europie. W 1838 roku założył wraz z Ferdinandem Barbedienne firmę „Société Collas et Barbedienne”, zajmującą się produkcją i sprzedażą zredukowanych kopii rzeźb wykonanych z różnych materiałów, od gipsu i drewna po brąz i kość słoniową. Pierwszym odlewem w technice redukcji była reprodukcja Wenus z Milo – starożytnej marmurowej rzeźby z końca II wieku p.n.e., przedstawiającej grecką boginię miłości. Rzeźbę, nazywaną również torsem Afrodyty, odnaleziono na wyspie Melos (Milo) w 1820 roku. Wkrótce stała się ozdobą zbiorów paryskiego muzeum Luwr. Historia jej odkrycia na śródziemnomorskiej wyspie a następnie perypetie związane z jej nabyciem przez rząd francuski spowodowała, że rzeźba już w XIX wieku wzbudzała zainteresowanie i zachwyt szerszej publiczności. Chętnych na zakup wykonywanych przez „Collas et Barbedienne” redukcji tej statuy było więc na pewno wielu.
Przez kolejne lata odlewnia dopracowywała wynalazek Collasa wykonując z powodzeniem kolejne redukcje najsłynniejszych posągów europejskiej sztuki, zwłaszcza zaś wysoko cenionych rzeźb klasycznych. Butik Barbedienne znajdował się na bulwarze Poissonniere, a zakłąd wraz z odlewnią przy rue de Lancry. W 1951 roku Ferdinand Barbedienne wysłał kilka prac na Wielką Wystawę, gdzie firma otrzymała specjalny medal. Dalszy sukces przyszedł w 1855 roku, kiedy Achille Collas został odznaczony Grand Médaille d’Honneur na Wystawie Powszechnej w Paryżu. Collas zmarł w 1859 roku pozostawiając Barbedienne szefem firmy i właścicielem opracowanego przez Collasa procesu redukcji. Bez wątpienia Ferdinand Barbedienne był wówczas największym odlewnikiem we Francji, cieszył się wielkim autorytetem w branży – w 1865 roku został wybrany na przewodniczącego Unii Fabrykantów Brązów i sprawował tę funkcję przez kolejne dwadzieścia lat. Do 1892 roku firma zatrudniała sześciuset pracowników prowadząc pracownie rzeźbiarskie gipsu, drewna i marmuru, a także zakład redukcji, wykańczania, galwanotypowania, ebonizacji i emaliowania. Ferdinand Barbedienne zmarł w 1892 roku zaś prowadzone przez niego przedsiębiorstwo funkcjonowało aż do 1954 roku.
