Łukasz Kocjan tworzy silnie realistyczne, a nawet hiperrealistyczne kompozycje, które nasuwają skojarzenia z twórczością fotorealistów połowy lat 70. Interesują go sytuacje międzyludzkie, interakcje między bliskimi osobami, paradoksy ich zachowań. Autor jest bystrym obserwatorem, który patrzy na swoich bliźnich bez większych złudzeń. Jego bohaterowie sprawiają wrażenie ukradkiem złapanych w kadrze, nieświadomych tego, że są podglądani i analizowani pędzlem malarza. Soczysta kolorystyka większości prac Kocjana nadaje im nowoczesnego wyrazu.