Jak dalece niebo okazało się szczodre i błogosławione, obdarzając łaskawie tylko jednego człowieka swymi skarbami, dzielonymi przez wieki między wielu, to właśnie widzi się w osobie świetnego i pełnego wdzięku Rafaela Sanzio z Urbino.
– Giorgio Vasari (Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, t. 4, Warszawa-Kraków 1985, s. 124.)
Dzieło „Piękna Ogrodniczka” przedstawia Marię z Dzieciątkiem i św. Janem Chrzcicielem na tle idyllicznego krajobrazu. Jest to XIX-wieczna kopia jednego z najsłynniejszych przedstawień Madonny pędzla renesansowego mistrza Rafaela. Oryginał znajdujący się w zbiorach muzeum w Luwrze, powstał ok. 1507-1508 r. na zamówienie sieneńskiego patrycjusza Filippa Sergardiego. Praca zbliżona do „Madonny Terranuova”, „Madonny ze szczygłem” oraz „Madonny w zieleni”, jest ostatnim i najdoskonalszym dziełem z cyklu pięknych Madonn, malowanych w czasie pobytu artysty we Florencji. Obraz stanowi artystyczną syntezę „malarskich osiągnięć Leonarda da Vinci oraz modelunku w duchu Michała Anioła” (Peccatori S., Zuffi S., Geniusze malarstwa: Rafael, wyd. Arkady, Warszawa, 2001, s. 34).
Kompozycja malowidła oparta została na trójkącie. Siedząca na kamieniu Maria czule podtrzymuje wspierającego się na jej kolanach małego Jezusa, obejmując Go ramieniem. Wpatrzone w Matkę Dziecię próbuje dostać się do leżącej u niej książki. Klęczący obok na swoim prawym kolanku w modlitwie św. Jan Chrzciciel, kieruje wzrok ku Zbawicielowi. Scena ma miejsce w rajskim ogrodzie, pośród drobiazgowo oddanych ziół i kwiatów. W oddali, na tle gór majaczy widok miasteczka. Całość przedstawienia przepełnia pogodny nastrój bezpieczeństwa i matczynej miłości.
Oferowany obraz powstał na miedzianej blasze, w przeciwieństwie do oryginału malowanego na topolowej desce. Wybrany przez kopistę materiał sprzyja świetlistości barw, kładzionych po powierzchni cienką warstewką. Bogate, nasycone kolory, a także rozproszone światło i cienie budują realizm przedstawienia. Miękko wymodelowane postaci zaznacza tradycyjny wyrazisty kontur, zgodny ze stylistyką Rafaela.
