“Pociągali go zwłaszcza liczni w Petersburgu Czerkiesi, Baszkirowie, Kirgizi i Mandżurowie. Ich barwne stroje, charakterystyczne konie, obyczaje, fascynujące twarze znaleźć można na dziesiątkach portretów – dla Orłowskiego liczyła się przede wszystkim postać ludzka, jej poświęcał całą swą duszę i pasję obserwatora.” (Gowin S., Aleksander Orłowski [1777-1832], seria Ludzie, czasy, dzieła, Edipresse, Warszawa 2007, s. 48) Prezentowane dwa portrety konne są powtórzeniem za Aleksandrem Orłowskim znanych motywów, wykonywanych przez niego kilkukrotnie, zarówno ołówkiem, w technice olejnej, jak i litografii. Należą one do zbioru różnych przedstawień ukazujących wschodnich żołnierzy, których artysta spotykał mieszkając w Petersburgu, podobnie jak podczas swoich licznych podróży w głąb Rosji. Malarza fascynowała oryginalność ludzkich rysów, kolorystyka strojów, ozdób i uzbrojenia. „Petersburskie ulice to codzienna, wielka parada niepowtarzalnych typów (…)” – która była dla Orłowskiego niewyczerpanym źródłem ulubionych, „etnicznych” tematów (Gowin S., Aleksander Orłowski [1777-1832], seria Ludzie, czasy, dzieła, Edipresse, Warszawa 2007, s. 48). Oferowana kompozycja zatytułowana „Dostojnik perski” ma swój odpowiednik w pracy Orłowskiego datowanej na 1811 rok, pochodzącej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, wykonanej tak samo techniką olejną na blasze, o zbliżonych wymiarach 44 x 36 cm. Ukazuje ona wschodniego jeźdźca w błękitnym stroju, turbanie i czerwonym płaszczu podbitym futrem. Prezentowaną na aukcji pracę odróżnia jednak od muzealnego obrazu bardziej rozbudowany, górzysty pejzaż w tle. Jest on zbliżony do krajobrazu widocznego na litografii Orłowskiego, pochodzącej z cyklu „Collection de Dessins Lithographies par Alexandre Orlowski” z 1819 roku, powtórzonej przez Stanisława Masłowskiego w „Tygodniku Ilustrowanym” z 1877 roku. Grafika zatytułowana „Pers”, rozwinięta została tu dodatkowo o widniejący na horyzoncie zamek i dwóch podążających za kompanem jeźdźców. Temat znany również z innych wersji olejnych przypisywanych Orłowskiemu i litografii, czasem rozpoznawany jest jako „Portret Hadji Mirzy Ismaïla na koniu”. Z kolei „Wódz Kurdów” powtarza motyw „Saracena”, również odmalowanego farbą olejną na blasze, tym razem o wymiarach 51 x 40 cm, stanowiącego część kolekcji Rosyjskiego Muzeum Państwowego w Petersburgu. Praca ukazuje żołnierza w pełnym uzbrojeniu, z hełmem zakończonym pawimi piórami. Tutaj również istnieje zbliżona do obrazu litografia, z wymienionego powyżej cyklu z 1819 roku. Bogate tło przedstawiające budowlę i innych żołnierzy, w aukcyjnym obrazie zostało uproszczone jedynie do fragmentu wzgórza. Samą postać wodza potraktowano z nieznacznymi różnicami, widocznymi przede wszystkim w detalach hełmu i pióropusza.
