Urodziła się w 1887 roku w Wilnie. Mając za przykład dwóch starszych braci, z których jeden został malarzem, a drugi rzeźbiarzem, w naturalny sposób od dziecka zapragnęła rozwijać swoje zamiłowania artystyczne. Rysunku zaczęła uczyć się w gimnazjum, później kontynuowała edukację w Szkole Rysunkowej Iwana Trutniewa. W 1907 roku wyjechała na trzy lata do Paryża, szkoląc się z malarstwa w pracowni Olgi Boznańskiej i Henri Martina. Spotkanie z tą pierwszą wywołało wyraźny wpływ na kształtujący się styl młodej artystki. W 1909 roku Bałzukiewicz powróciła do kraju i osiadła w Wilnie. Pracowała jako nauczycielka rysunku w Państwowym Gimnazjum im. Joachima Lelewela. W 1939 roku została członkinią wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Po wojnie zamieszkała w Lublinie i wstąpiła do Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1962 i 1970 roku, w tamtejszej Galerii Biura Wystaw Artystycznych, zorganizowano jej dwie indywidualne wystawy. Malowała głównie w technice olejnej. W czasie pobytu w Paryżu stworzyła wiele portretów, m.in. portret samej Boznańskiej (1909), obecnie znajdujący się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Później, w okresie wileńskim, swoje zainteresowania twórcze skupiła na pejzażu i tematach sakralnych. Uwieczniała nastrojowe widoki Wileńszczyzny, jej zabytkowe kościoły, leśne drogi, młyny, stare cmentarze, a także miejsca związane z Adamem Mickiewiczem, takie jak ruiny dworku i zamku w Nowogródku. Wykonywała też obrazy dla wielu kościołów na Zamojszczyźnie. W samym Zamościu, jej cztery obrazy znajdują się w kościele św. Katarzyny oraz jeden w kościele św. Michała. W 1919 roku, przebywając kilka miesięcy w Krakowie i Zakopanem, namalowała m.in. „Kopiec Kościuszki”, „Skałkę od strony Wisły”, „Giewont” oraz „Stary cmentarz w Zakopanem”. Mieszkając po wojnie w Lublinie, nadal zajmowała się pejzażem, obrazami sakralnymi i tworzyła studia portretowe. Zrealizowała serię widoków ze Sławinka, jak np. „Sławinek – dwór” (1947) czy „Widok z okna – jesień” (1955). Oprócz tego zajęła się tematem martwych natur, przedstawiając kompozycje z różami, nasturcjami i owocami.