Urodzony w 1801 roku Marcin Jabłoński przeszedł do historii jako bardzo popularny, lwowski portrecista. Malował także obrazy ołtarzowe, freski i zajmował się litografią. Początki jego drogi twórczej nie są do końca znane, podobno był samoukiem. Kopiował obrazy w galeriach w Warszawie, Krakowie i Wiedniu, gdzie niewątpliwie musiał zetknąć się z biedermeierowskim malarstwem portretowym. Jego wizerunki prezentują podobną dokładność i chęć scharakteryzowania modela.
W 1820 roku osiadł we Lwowie, gdzie wkrótce zdobył szerokie uznanie jako wzięty portrecista. Prowadził także prace restauratorskie w okolicznych kościołach, a od 1848 roku miał własny warsztat litograficzny. Jego dorobek twórczy obejmuje około sześćset portretów, przy czym najgorętszy okres jego kariery przypadał na drugą ćwierć XIX wieku. Po powstaniu styczniowym, w którym stracił całą swoją rodzinę, artysta sprzedał swój warsztat i wyjechał z miasta. Do Lwowa powrócił w 1876 roku, na krótko przed śmiercią.
