Polswissart

Obrazy o tematyce żydowskiej stanowiły ważny element i przypadają na ostatni okres w twórczości artysty - początek lat trzydziestych. Zbiorowe ale kameralne w swym nastroju sceny przemawiają do widza językiem mistycznym, zaczerpniętym przez Gottlieba z El Greca i malarstwa gotyckiego. Obrazy te są niezwykle poetyckie w formie – zastygli w nabożnym skupieniu modlący się tworzą harmonijną kompozycję a przygaszona kolorystyka dodatkowo wzmacnia duchową wymowę przedstawionej sceny.

Wierzbicka A., École de Paris. Pojęcie środowisko twórczość, Warszawa 2004, poz. XC.
École de Paris. Artyści żydowscy z Polski w kolekcji Wojciecha Fibaka, katalog z wystawy, Pałac Sztuki w Krakowie TPSP, lipiec- sierpień 1998, str. 66, poz. 22.

Leopold Gottlieb był artystą związanym z kręgiem École de Paris. Polski malarz o żydowskich korzeniach z powodzeniem łączył w swojej twórczości tradycje judaistyczne i chrześcijańskie mając znaczący wpływ na kształt paryskiego środowiska artystycznego początku XX wieku Gottlieb urodził się w Drohobyczu w Galicji jako syn właściciela rafinerii nafty. Podążając śladem starszych braci, zwłaszcza Maurycego, podjął studia artystyczne w Krakowie, m.in. u Jacka Malczewskiego a następnie u Teodora Axentowicza. Początkowy etap twórczości artysty wiązał się z fascynacją realizmem i symbolizmem wyniesionymi z pracowni krakowskich mistrzów. Nie brak w nich jednak od początku charakterystycznej dla Gottlieba ekspresji wyrażającej się groteskowym przerysowaniem i deformacjami postaci. W pierwszych latach XX wieku młody artysta studiował kolejno w Monachium i Paryżu. Pozostawał w ścisłym kontakcie ze środowiskiem artystycznym Krakowa gdzie w 1905 roku zawiązał Grupę Pięciu skupiającą artystów – symbolistów. Od 1929 roku należał do grupy Rytm. Przez cały okres swojej twórczości brał udział w licznych wystawach, m.in. w paryskich Salonach. Pod koniec życia malarstwo Gottlieba charakteryzowało się jasną cieplejszą tonacją. Postaci malowane były na neutralnym tle, artysta chętnie posługiwał się perłowym odcieniem pastelowych barw przez co sylwetki oddawanych postaci wydawały się niczym zjawy.