Polswissart

On rzeczywiście kocha się w barwach, wielbi kadm, szaleje za kobaltem, tarza się
w karminach. (…) We wszystkim silny, młody, czasem niecierpliwy rozmach, bogactwo
uczucia i zuchwalstwo środków. – Antonii Potocki o Gustawie Gwozdeckim, 1904 r.

cyt za: Kluszczyński. R. J., Od Michałowskiego do Fangora. Nowoczesne malarstwo polskie,
Wydawnictwo WBC, Kraków 2016, s. 318.

Urodzony w 1880 roku w Warszawie, polski modernistyczny malarz, grafik i rzeźbiarz, Gustaw Gwozdecki swoja edukację artystyczną rozpoczął ok. 1898 w szkołach monachijskich, ucząc się u Stanisława Grocholskiego i Antona Ažbégo. Mieszkając w Dachau, malował pejzaże, które zwróciły na siebie uwagę krytyków sztuki. W 1900 roku kontynuował rozwój artystyczny pod kierunkiem Jana Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Rok później został uczniem Konrada Krzyżanowskiego w Warszawie, a w 1902 wyjechał do Paryża, kontynuując naukę w pracowni rzeźby Huberta Ponscarme'a w paryskiej École des Beaux-Arts. Od 1905 mieszkał na stałe w stolicy Francji, podróżując do Lwowa, Poznania, Krakowa i Zakopanego. Dzięki kontaktom z Antonim Potockim, Adolfem Baslerem i Mieczysławem Goldbergiem stopniowo nawiązywał międzynarodowe kontakty. Utrzymywał również bliskie relacje z polską kolonią artystyczną, do której należała m. in. Olga Boznańska i Władysław Ślewiński. W 1914 roku Otworzył Polską Akademię Malarstwa, która przetrwała do czasu wybuchu I wojny światowej. Jego podróże do Nowego Jorku zaowocowały założonym w 1927 roku Komitetem Stosunków Artystycznych Polsko-Amerykańskich, w którym Gwozdecki był prezesem. Dorobek artystyczny Gustawa Gwozdeckiego jest bardzo rozległy. Obejmuje szereg dyscyplin artystycznych: malarstwo olejne, akwarele, grafikę warsztatową po rzeźbę. Uczestniczył w wystawach Société Nationale des Beaux-Arts (1904-05, 1910-11), Salon des Indépendants (1905-06, 1912- 13), Salon d'Automne (1904, 1906, 1911, 1913, 1927-34 i 1935- wystawa retrospektywna), Salon des Tuileries (1930, 1934). Brał udział w ekspozycjach monachijskiego Kunstverienu (1900), krakowskiego (od 1900) i lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Warszawskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych „Zachęta”, Juryfreien w Wiedniu i Berlinie (1910-11). Indywidualne pokazy twórczości Gwozdeckiego miały miejsce m. in. w Warszawie (1901), Lwowie (TPSP 1907), Poznaniu (TPSP 1908), Krakowie (TPSP 1908) jak również w Nowym Jorku (Decorators Club 1921).