Polswissart

Postać Józefa Piłsudskiego nierozerwalnie związana jest z podkrakowskimi Krzeszowicami, miejscem narodzin Mariana Konarskiego. W roku 1914 roku z Krzeszowic rozpoczął się wymarsz legionów Marszałka. W roku 1935, na krótko przed śmiercią Józef Piłsudski przyjął honorowe obywatelstwo miasta. Rok później, w 1936, Marian Konarski wykonał na konkurs w Warszawie projekt konnego pomnika Józefa Piłsudskiego. Komisja konkursowa nie zdecydowała się wówczas na żaden ze zgłoszonych projektów. Pomnik planowano postawić w Krakowie na Błoniach lub w okolicy Oleandrów, ale ostatecznie do tego nie doszło. Model pomnika przetrwał okres II wojny światowej zakopany koło rodzinnego domu Konarskich w podkrakowskich Krzeszowicach. Już po II wojnie światowej Konarscy proponowali władzom Krakowa budowę pomnika ale nie doszło do jego realizacji. Ostatecznie przy ul. Piłsudskiego stanął pomnik wykonany przez Czesława Dźwigaja, stojącego ówcześnie na czele Bractwa Kurkowego, które zapewniło potrzebne fundusze na realizację tegoż pomnika. Chcąc ochronić gipsowy model przed zniszczeniem i zarazem dokonać jego „uszlachetnienia”, Marian Konarski pokrył go około 1970 roku patyną. W takiej postaci zachował się do czasów nam współczesnych, a od 2008 roku jest własnością jednej z krakowskiej galerii. Oferowany odlew o nr „4/8” wykonany został w roku 2014 z jedynego istniejącego, oryginalnego modelu gipsowego. Pozostałe numerowane odlewy znajdują się w Muzeum Okręgowym w Toruniu, w prywatnej kolekcji w Chicago oraz w fundacjach wspierających polską kulturę.

Polska, kolekcja prywatna
Kraków, Galeria Dyląg
własność rodziny artysty (gips)

Malarz, rzeźbiarz, poeta, teoretyk sztuki o pseudonimie artystycznym Marzyn z Krzeszowic. Pochodził z Chrzanowa, w roku 1920 przeniósł się wraz z rodziną do Krakowa, gdzie studiował na wydziale malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów: Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Xawerego Dunikowskiego. W roku 1929 wstąpił do grupy artystycznej Szczep Rogate Serce powołanej przez rzeźbiarza Stanisława Szukalskiego i przybrał wówczas pseudonim „Marzyn”. Razem ze „szczepowcami” uczestniczył w 13 zbiorowych wystawach. W 1938 roku Marian Konarski na znak protestu przeciwko tzw. elitom artystycznym osiedlił się w podkrakowskich Krzeszowicach, gdzie buduje dom z dużą pracownią. W 1939 roku wyjechał na stypendium do Austrii i Włoch. W czasie okupacji hitlerowskiej przebywał w rodzinnych Krzeszowicach działając w ZWZ a następnie w AK w stopniu sierżanta podchorążego. W tym czasie w jego domu w Krzeszowicach działała tajna drukarnia wykonująca fałszywe dokumenty dla potrzeb oddziałów partyzanckich na Podhalu. Po wojnie powrócił do malarstwa i rzeźby. Nie uczestniczył jednak w wystawach nie dbając o przychylność środowisk artystycznych. W celach zarobkowych wykonywał obrazy i polichromie dla kościołów. Prace Mariana Konarskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Polskiego w Chicago, Muzeum Ziemi Krzeszowickiej, oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.