Polswissart

Warszawa, kolekcja prywatna
Warszawa, kolekcja Ryszarda Variselli

Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Jarosław
Modzelewski. Przegląd z malarstwa, maj 2000.
Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski, Granice obrazu, 1997.
Kraków, Galeria Zderzak, Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku
wieczność, styczeń – luty 1995.

Michalski J., Jarosław Modzelewski. Obrazy 1977-2006, wyd.
Galeria Zderzak, Kraków 2006, s. 185, poz. 238.
Skrzyniarz K., Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa,
„Format” 2001, nr 1/2 (38/39), s. 24.
Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa [katalog
wystawy], 2000, s. 88, poz. 41.
Retrospektywa Modzelewskiego, „Gazeta Wyborcza” - „Gazeta
w Krakowie”, 2000, nr 110 (12 V)
Szczerski A., Kaleka na wieczność, „Na przeciw. Krakowski
tygodnik miejski”, 1995, nr 7 (19 II), s. 10.
Sobotka K., Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku wieczność,
„Exit” 1995, nr 2, s. 979-980.
Wróblewska – Bagoon B., Bez plakatu bez święta,
„Art&Business”, 1995, nr 5, s. 55.
Jarosław Modzelewski. Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku
wieczność. Nowe obrazy [katalog wystawy], wyd. Galeria
Zderzak, Kraków, 1995.

Urodzony w Warszawie malarz, rysownik i profesor. Do 2020 r. prowadził pracownię malarstwa na stołecznej ASP. Dyplom z malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w 1980 r. Artysta jest współtwórcą i uczestnikiem ponad 30 wystaw oraz akcji Gruppy w latach 1982-1992. Ma w dorobku szereg prestiżowych wystaw indywidualnych, a także zbiorowych w Polsce i na świecie.

Często określany jako “malarz ikon codzienności” Modzelewski podejmuje wątki polityczne, literackie, historyczne i egzystencjalne. Z równym zainteresowaniem podejmuje temat martwej natury i pejzażu. Za każdym razem ujmuje temat w sposób umowny, uproszczony, nie przekraczając jednak granicy realizmu.

Jarosław Modzelewski jest laureatem m.in. II Nagrody Biennale Malarstwa Młodych „Droga i Prawda” (1987 r.), „Paszportu Polityki” (1998) i Nagrody Rektora ASP „Pegaz” (2003 i 2012). Ma na koncie również Nagrodę im. Jana Cybisa (2004) i XIII edycję Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego (2014).