Trójmiasto, kolekcja prywatna
Polswiss Art, aukcja 24.11.1996, poz. 39.
Warszawa, kolekcja prywatna
Kraków, depozyt Muzeum Narodowe w Krakowie

Warszawa, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wystawa pośmiertna Witolda Wojtkiewicza, 1909.
Kraków, Muzeum Narodowe w Krakowie, Witold Wojtkiewicz 1879-1909,wystawa monograficzna, 1989.

Domańska B., Zeńczak A., Witold Wojtkiewicz 1879-1909 [katalog wystawy], wyd. Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1989, tom 2., s. 165, poz. 303.
Ostrowski J. K., Mistrzowie malarstwa polskiego, Kraków 1996, s. 227.
katalog Aukcji Malarstwa 24 listopada 1996, wyd. Polswiss Art, 1996, poz. 39 oraz strona okładkowa.

OPISANY:

Wystawa pośmiertna Witolda Wojtkiewicza [katalog wystawy], wyd. Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, 1909, kat. 14.

Oferowany obraz olejny „Garden party” namalował Wojtkiewicz w 1907 roku, najprawdopodobniej w trakcie swojego pobytu w Paryżu. W trakcie wystawy Grupy Pięciu w Berlinie na początku stycznia 1907 roku artysta poznałAndré Gide, francuskiego marszanda, który zaproponował Wojtkiewiczowi zorganizowanie w paryskiej Galerie Druet wystawy indywidualnej. Początkowo niechętny zagranicznym wyjazdom Wojtkiewicz uległ namowom André Gide i w 1907 udał się do Paryża. Wystawa odbiła się pozytywnym echem w stolicy Francji, kilka obrazów udało się sprzedać. Ale dla Wojtkiewicza pobyt we Francji był przede wszystkim nieoczekiwanie ożywczy, przywrócił mu zapał do pracy i dostarczył inspiracji. Podczas kilku miesięcy spędzonych w Paryżu intensywnie malował a tymczasem w kraju echa wystawy w Galerie Druet owocowały entuzjastycznymi recenzjami: „(…) Obchodzą go jakieś zagadnienia z głębokich pokładów duszy, nurtuje go i niepokoi problemat życia, który zdaje mu się przedstawiać jako bolesna i ironiczna igraszka, i temu sposobowi widzenia daje wyraz w dziełach, którym połączenie naturalizmu, impresjonizmu i humoru nadaje wyjątkową, egzotyczną cechę.” Coraz wyraźniej zarysowująca się odrębność malarstwa Wojtkiewicza na tle Grupy „Pięciu” pogłębiła się jeszcze bardziej po doświadczeniu paryskim. Obrazy z lat 1907-1909 charakteryzowały się „harmonią tonu, bolesną fantazją rysunku, patetyczną i pełną wzruszenia grą kolorów” i według Juszkiewicza są reprezentatywne dla dojrzałego okresu w twórczości Wojtkiewicza, którego indywidualność malarska i poetycka była już wówczas ostatecznie uformowana. „Garden party” przynależy do tego właśnie etapu artystycznego życiorysu Wojtkiewicza. Na tle wieczornego nieba korowód postaci niosących lampiony ujęty jest z właściwą Wojtkiewiczowi subtelną dramaturgią. Tajemniczy nastrój w ożywionym kolorowymi światełkami nokturnie potęgują postaci kroczące niczym zjawy i niepokojące zarysy drzew w głębi. Wojtkiewicz w „Garden Party” używa wielu kolorów. Zestawia kontrastowo zielenie i czerwienie. Barwne plamy są nieregularne. Ślad pędzla jest zamaszysty, zdecydowany a sposób malowania – daleki, niepodobny do obowiązującej wtedy wszechobecnej, wijącej się, secesyjnej linii. Atmosfera radosnego wieczornego pochodu jest tu tylko pozorna. Świat Wojtkiewicza nie jest oczywisty i jednoznaczny, tak jak niejednoznaczny jest człowiek i rzeczywistość, w którą jest uwikłany. W tym roku przypada 110 rocznica śmierci Witolda Wojtkiewicza. Pojawienie się obrazu klasy muzealnej jakim niewątpliwie jest „Garden party” z 1907 roku stanowi bezprecedensowe wydarzenie dla rynku antykwarycznego i z pewnością wzbudzi zainteresowanie kolekcjonerów malarstwa polskiego.