Polswissart

Stanisław Szukalski był artystą rzeźbiarzem, który niemalże całe swoje życie spędził w Stanach Zjednoczonych. Do Polski przyjechał na studia do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych gdy przebywający w USA rzeźbiarz Antoni Popiel zwrócił uwagę na nadzwyczajny talent chłopca.  Wczesne prace Szukalskiego to głównie popiersia portretowe, w których zaznaczają się wpływy różnorodnych stylistyk - zarówno secesji, jak i europejskich prądów awangardowych (ekspresjonizmu, kubizmu, futuryzmu), a także sztuki prymitywnej Ameryki Północnej i Południowej. Po 1914 roku zwrócił się w kierunku symbolicznych prac figuralnych, często o enigmatycznym znaczeniu. Dążenie do zawarcia w dziele coraz bardziej skomplikowanych przesłań filozoficznych, doprowadziło wkrótce do tego, że treść prac Szukalskiego stała się niemożliwa do odczytania bez znajomości odautorskiego komentarza, W końcu lat 20. Szukalski zaczął poddawać ostrej krytyce metody nauczania w krakowskiej Akademii i wkrótce powołał do życia własną szkołę artystyczną, zwaną "Twórcownią". Twierdził, że polska sztuka w sposób niewolniczy kopiowała wzory zachodnie i zatraciła swój rodzimy charakter. Skupieni wokół Szukalskiego jego zwolennicy zawiązali w 1929 grupę pod nazwą Szczep Szukalszczyków herbu Rogate Serce. Naczelnym postulatem ugrupowania było odcięcie się od wpływów Zachodu i nawiązywanie w sztuce do narodowych, czy też wręcz "rasowych", słowiańskich korzeni. Szukalski w czasie kolejnych pobytów w Polsce wykonał projekty na dekorację rzeźbiarską gmachu  Muzeum Śląskiego w Katowicach oraz pomnika Bolesława Chrobrego. Modele uległy zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Wkrótce potem artysta wyjechał na stałe do Stanów Zjednoczonych. Do Polski przybył jeszcze raz, na krótko, w 1957 roku.

Oferowana praca wpisuje się w wielki projekt Stanisława Szukalskiego dotyczący przyszłości Polski. W planowanej przez artystę nowej Polsce ("Polska II-ga") miało się znaleźć miejsce kultu, które zjednoczyłoby cały naród. Miała to być Duchtynia, zlokalizowana na dnie Smoczej Jamy w Krakowie.  W ramach obliczonego na wielką skalę projektu powstał oferowany Kopernik w „mojżeszowym”, ze względu na dwa rogi, typie. Artysta był zafascynowany wybitnymi osobistościami w tym również postacią astronoma. Oferowana praca należy do jednej z najsłynniejszych autorstwa Szukalskiego. Wizerunek ten stworzył w 1936  przy okazji monumentalnego dzieła rzeźbiarskiego projektowanego dla Krakowa lecz nigdy nie zrealizowanego. Grafikę wykonał zaś cztery lata później.