Polswissart

Philip Henry Christopher Jackson jest szkockim rzeźbiarzem, znanym z nowoczesnego stylu i nacisku na formę. Z racji pełnienia przez niego funkcji Królewskiego Rzeźbiarza Królowej Elżbiety II, jego rzeźby oglądać można w wielu miastach Wielkiej Brytanii, a także w Argentynie i Szwajcarii.

Do najgłośniejszych realizacji Jacksona należą przede wszystkim monumentalne pomniki wykonywane bezpośrednio na zlecenie brytyjskiej korony - konny pomnik Królowej Elzbiety II (2003) w ogrodach Windsoru, kommemoratywny posąg Królowej Matki czy pomnik króla Jerzego VI. Najbardziej rozpoznawalną rzeźbą jest z kolei sześciometrowy posąg z brązu legendarnego piłkarza Bobby'ego Moore’a (2007) znajdujący się przed głównym wejściem stadionu Wembley. Jackson jest też autorem dużej rzeźby, będącej centralnym elementem pomnika upamiętniającego 55,500 ludzi z Bomber Command, którzy zginęli podczas II Wojny Światowej. Została ona odsłonięta przez Królową w Green Park, w Londynie, 28 czerwca 2012 roku przez Królową. Inne znane dzieła plenerowe Jacksona to "Młody Mozart w Chelsea" czy rzeźba "Wyzwolenie Jersey". Źródłem jego inspiracji byli Jacob Epstein, Auguste Rodin, Henry Moore, Oscar Nemon i Kenneth Armitage.

Philip Jackson mieszka i pracuje w West Sussex, gdzie dzieli swój czas pomiędzy tworzenie rzeźb dla galerii i zamówienia publiczne. Prace artysty charakteryzuje przede wszystkim zdolność przekazywania ludzkiej kondycji poprzez umiejętne wykorzystanie języka ciała. Jackson zaklina w swoich kompozycjach chwilę, stąd często sam siebie określa mianem rzeźbiarza impresjonistycznego. Czy to w przypadku ubranych, zamaskowanych lub pozbawionych twarzy postaci przypominających XVIII-wiecznych weneckich prokuratorów, pełnych gracji, delikatnie upozowanych dzieł takich jak Saraband, czy też prestiżowych nierzadko monumentalnych realizacji dedykowanych postaciom życia społecznego, prace Philipa Jacksona poruszają ludzi. Imponujące i operowe zarówno w narracji, jak i w ich obecności, jego rzeźby utożsamiane są z mocą i pięknem.

Oferowana rzeźba „Gimnastyczka” swą stylistyką wpisuje się w typologię realizacji wykonywanych przez Jacksona na zamówienie charakteryzujących się przeskalowaniem względem naturalnych rozmiarów, weryzmem w oddaniu postaci ludzkiej i dopracowaniem szczegółu. Sposób ukazania młodej gimnastyczki wskazuje na niezwykłą umiejętność z jaką Jackson potrafi snuć opowieść o człowieku poprzez trafne oddanie postaci. Ubrana w strój gimnastyczny, składający się z jednoczęściowego kostiumu i legginsów, młoda dziewczyna leży na lewym biodrze ze zgiętymi w kolanach nogami. Skręcona w tułowiu cały ciężar jej ciała spoczywa na lewym przedramieniu a głowę podpiera prawą dłonią. Włosy ma zebrane w wysoko upięty kucyk, grzywka opada na czoło. W uszach dziewczyny rysują się wyraźnie kolczyki w kształcie prostych kółek. Wzrok dziewczyny skierowany jest lekko ku dołowi zupełnie jakby leżała na brzegu stawu wpatrując się w odbicie w tafli wody. Całość ujęcia nasuwa skojarzenie z beztroską dziecięcego zadumania wynikającego z czynionej właśnie obserwacji. Jednakże ciało dziewczyny nie jest już ciałem dziecka – wyraźne zaokrąglenie bioder i kostium odsłaniający głęboki dekolt, jak również wspomniana biżuteria wskazują na to, że sportretowana jest młodą kobietą. Tak charakterystyczna dla twórczości Jacksona psychologizacja postaci jest w przypadku „Gimnastyczki” niezwykle wyraźna. Specjalizujący się w wykonywaniu na zamówienie rzeźb upamiętniających m.in. sportowców artysta z powodzeniem oddaje gibkość, smukłość ale i siłę fizyczną zaklętą w ciele dziewczyny. Nie ucieka jednak od tego, co leży poza cielesnością sportsmenki. Zawodowe gimnastyczki to najczęściej bardzo młode dziewczyny mające w sobie jeszcze pierwiastek dziecięctwa odebranego im w pewien sposób na skutek żmudnych treningów i ciężkiej pracy. Jackson we wrażliwy ale i zdecydowany sposób wskazuje na tę właśnie sferę niejednokrotnie w przypadku osób publicznych pomijaną. Nie jest istotne tu czy „Gimnastyczka” jest portretem konkretnej dziewczyny czy tylko pretekstem do opowiedzenia historii. Philip Jackson, jak mało który współczesny rzeźbiarz potrafi z taką mocą oddać człowieka w jego pełni i skłonić do refleksji nad ludzką kondycją we współczesnym świecie.