Polswissart

Tomasz Górnicki to autor monumentalnych, miejskich realizacji artystycznych, jak i form mniejszych aranżowanych w porywających ekspozycjach w przestrzeniach galeryjnych dzięki czemu jego prace prezentowane były m.in. w Nowym Jorku, Los Angeles, Berlinie, Cannes czy w Londynie. Twórczość Tomasza Górnickiego to również przejmujące interwencje w przestrzeniach miast, wykonywane spontanicznie i niezapowiedzianie akcje z pogranicza street-artu, które artysta porzuca trochę „na pastwę” ludzkich reakcji. Obiekty wpisuje w architekturę miejsc, pozostawiając je w opuszczonych budynkach, pod mostami lub przymocowane do punktów, które na co dzień mija się niezauważone. Jak sam mówi - Pomyślałem, że w poszukiwaniu odbiorcy, sam do niego wyjdę – wyjdę ze sztuką do ludzi. Jego prace rzeźbiarskie choć tworzone w żmudnym procesie to jednak spektakularne, za każdym razem wzbudzają silne emocje w obserwatorach, zarówno poprzez formę jak i nieoczywistość miejsc, w których są prezentowane.

Górnickiego absorbuje ludzka niedola, samotność, wyobcowanie. Codzienność wypełniona pędem odbiera humanistyczne spojrzenie na bliźniego, pomija cierpienie, samotność, niewygodę, strach. W jego rzeźbie często pojawiają się fragmentaryczne ludzkiej formy, kobiety bez głów albo dzieci z zasłoniętą twarzą, mężczyźni o skulonej, bojaźliwej posturze, piękno kobiecego, ale dotkniętego już przemijaniem ciała, bezradna forma rodzącego się w krzyku noworodka. Powoduje to wzruszenie, przerażenie, często bulwersuje. Szczególną uwagę poświęca anatomii ludzkiego ciała wydobywając jego piękno ale zawsze w szerszym kontekście zwracającym uwagę na to co w ciele ukryte. Nic bardziej wymownego od samego tytułu nadanego oferowanej rzeźbie „Sadness hidden behind the beauty” - piękno skrywające smutek czy może, kładąc silniejszą emfazę na emocje, - smutek ukryty za pięknem. Górnicki łapie i zatrzymuje w rzeźbiarskim materiale to co ulotne, czyni widocznym, materialnym to, co ukryte.

pracownia artysty

Gent (Belgia), VLASK Gallery, Archetypes, 2017

Tomasz Górnicki ukończył z wyróżnieniem Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2010 r. w pracowni Janusza Antoniego Pastwy. Jest młodym artystą, którego zainteresowania skupiają się wokół realizmu. Górnicki ma na koncie I Międzynarodową Nagrodę Rzeźby Edgardo Mannucci zdobytą we Włoszech (2010), brał również udział w licznych wystawach zbiorowych i był autorem wystaw indywidualnych.

Motywem przewodnim jego twórczości jest fizyczność, wehikuł wnoszący do świata symbolicznego, szlak ku archetypom.  Pracuje zarówno z monumentalną skalą, jak i małą formą. Eksperymentuje z łączeniem różnych materiałów, takich jak brąz, kamień, aluminium, tkanina. Bada walory koloru i przenosi grafikę 2D do świata 3D.

Artysta ma w dorobku wystawę w Polskim Centrum Olimpijskim wWarszawie (2008) , I Międzynarodową Nagrodę Rzeźby Edgardo Mannucci zdobytą weWłoszech  (2010), „27” wystawę indywidualną w ZPAP w Warszawie (2014),  udział w wystawie zbiorowej „Aukcja Sztuki Festiwalu w Cannes” na Festiwalu Filmowym w Cannes (2015), a także dwie wystawy zbiorowe „Kłus / Step / Cwał” w Polskim Centrum Rzeźby, CRP Orońsko (2015) i  „Moonlightt vol.2” w Warszawie (2016).