Polswissart

Siłą i wartością jego twórczości jest interdyscyplinarność, świeżość wypowiedzi, która nie ogranicza się wyłącznie do dzieł plastycznych chociaż z całą pewnością to one właśnie decydują o miejscu i roli artysty ..

– prof. Lechosław Lemański

Tomasz Kawiak, malarz i rzeźbiarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Paryżu, przez 14 lat był profesorem Instytutu Artystycznego w Orleanie. Pracował tam w  latach 1976–1990, równolegle prowadząc światową akcje tzw. „cegłowania – BRICKWORK” . Jak wspomina sam artysta „(…) kiedy w 1976 roku we Francji wykonałem pierwszą Cegłę z gliny ceramicznej, opatrzoną moim nazwiskiem, wiedziałem, że jest to mój pierwszy „kamień” do znakowania mojej drogi artystycznej. Rozpocząłem z nią systematyczne podróże po całym świecie. Jej forma była stała, za to kolor gliny i emalii zmieniał się w zależności od miejsca jej realizacji i wypieku. Wyprodukowałem tysiące Cegieł ze śladami mojego imienia czy słów dodatkowych, określających cel i miejsce ich znakowania. Powstał z tego ciąg działań „Cegłowanie świata”. Ponad 200 zapisów „Cegłowania” zrealizowanych w różnych zakątkach świata, zdeponowanych zostało w Archiwum Światowym „Brickwork”. Kiedy po latach zacząłem wystawiać ich ślady, m.in. w Muzeum Lubelskim w Lublinie czy w Bunkrze Sztuki w Krakowie, ktoś kiedyś napisał: „Kawiak jak kukułka podrzuca swoje cegły do gniazd naszej cywilizacji na całym świecie!” Bardzo jest to prawdziwe i zaprawione poczuciem humoru (…)”. Drzewo z cegły, nazywane przez artystę Drzewem życia, obiekt powstały w 1988 roku, niewątpliwie odwołuje się do opisanego wyżej wieloletniego performance’u Tomka Kawiaka. W obiekcie spotykają się drzewo czyli natura z elementem współczesnej cywilizacji – cegłą. Artysta nawołuje do symbiozy człowieka z otaczającym światem nadając jednak pierwszeństwo prawom natury dominującym nad ludzką działalnością. Unikatowa rzeźba odlana w brązie, w technice na wosk tracony, to jedno z pierwszych dzieł jakie Kawiak wykonał w odlewni Mariani, we włoskiej Pietrasanta. Stanowi ciekawy i rzadki przykład twórczości artysty, znanego przede wszystkim z cyklu rzeźb z motywem jeansu. Drzewo życia wystawiane było na wystawach w Paryżu (Grand Palais, 1990), w Grenoble (galerie Cupillard) i Sanit-Tropez. Z Francji rzeźba trafiła do kolekcji sztuki Fundacji Veranneman w Belgii, a następnie do rąk prywatnych.

Belgia, kolekcja prywatna
Bruksela, Fundacja Veranneman
kolekcja artysty

Grenoble, Galerie Cupillard, 1997 Paryż, Grand Palais, 1990

Siłą i wartością jego twórczości jest interdyscyplinarność, świeżość wypowiedzi, która nie ogranicza się wyłącznie do dzieł plastycznych chociaż z całą pewnością to one właśnie decydują o miejscu i roli artysty ..

– prof. Lechosław Lemański

Tomasz Kawiak, malarz i rzeźbiarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Paryżu, przez 14 lat był profesorem Instytutu Artystycznego w Orleanie. Pracował tam w  latach 1976–1990, równolegle prowadząc światową akcje tzw. „cegłowania – BRICKWORK” . W każdym miejscu na świecie, które odwiedza, zostawia Cegłę Tomka Kawiaka: wypaloną w  czerwonej glinie i opatrzoną pieczęcią. Artysta znany jest przede wszystkim z  realizacji „dżinsowych” rzeźb. Tworzy stylizowane kompozycje z brązu, ceramiki i metalu, których głównym motywem są proste, niebieskie spodnie i kurtki  –  PRL-owski symbol zachodniego luksusu, dla wielu wówczas nieosiągalny przedmiot pożądania. W twórczości Tomka Kawiaka pamięć zbiorowa w naturalny sposób łączy się z obiektem masowego pożądania, „rzeźba Tomka czerpie całe swoje bogactwo semantyczne z relacji pomiędzy pragnieniem a pamięcią”, jak ujął to Paul Restany, francuski krytyk sztuki i filozof. Codzienność ukazywanych przez artystę obiektów zostaje przekroczona przez imperatywne przypomnienie o pragnieniu. Kawiak jako pierwszy podniósł w Polsce tematykę zaangażowanej ekologii w sztuce. W 1970 roku w rodzinnym Lublinie wykonał performance, polegający na „bandażowaniu” obciętych pni i gałęzi drzew. Miało to na celu zwrócić uwagę mieszkańców i władz miejskich na problem nieobecności zieleni w przestrzeni publicznej.

Od 1971 roku Kawiak mieszka we Francji. Wystawiał na całym świecie: do tej pory ponad 100 pokazów indywidualnych odbyło się w galeriach i muzeach. Jego prace znajdują się w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej, Japonii, Chinach, Korei, Australii i Maroku. W 2006 roku został odznaczony srebrnym medalem „Zasłużonego Kulturze Gloria Artis”. Mieszka i pracuje w Tangerze i we Francji.