Polswissart

Poprzez przyjętą postawę i praktykę artystyczną Xawery Wolski nawiązuje do pradawnych sposobów przemieniania materii, do świętych praktyk garncarzy i kowali. W jego twórczości jest coś z alchemii. Operując naturalnymi materiałami – gliną, wodą, brązem i ogniem – zgodnie z prawami przyrody nadaje rzeźbie nową, osadzoną nie tylko w naturze, jakość. Terakota – medium, w którym realizuje większość swoich rzeźb – sytuuje go blisko wytwórstwa w jego pierwotnej, znacznie zmitologizowanej postaci. –  Stefan Szydłowski
(Szydłowski S., Czas. Tu i tam [katalog wystawy], Zachęta, Warszawa 2006)

W sztuce Xawerego Wolskiego konsekwentnie obecny jest pierwiastek metafizyczny, tkwiący w pierwotnych formach natury. Ponadczasowa, duchowa zaduma nad strukturą świata towarzyszy cyklom Galaktyk, wielkich Kół czy Konstelacji, a zwłaszcza pracom rysunkowym, gdzie mikroskopijne wręcz formy tworzą rozbudowane barwne struktury i kompozycje.

Kręgi Wolskiego przywodzą na myśl mandale. Wpisują się w pierwotny symbolizm dysku, okręgu, koła czy słonecznej tarczy. Jednocześnie skupiają wzrok na swojej koncentryczności i promieniują na zewnątrz. Bez zwątpienia nie są obojętne. Mają w sobie skupiającą, koncentryczną moc. Ich ekspresja tkwi w skrupulatnie uformowanej, nowoczesnej a zarazem purystycznej formie, która uwalnia je od dosłownych cytatów i wynosi do rangi współczesnej wypowiedzi artystycznej, plasując między rzeźbą a obiektem.

Na przestrzeni czasu dyski Wolskiego powstawały z różnych materiałów – od tych najbardziej organicznych i prostych jak drewniane koraliki modlitewne z Birmy i nasiona, aż do wynoszącego je do sfery obiektów sacrum 24-karatowego złota czy srebra. Spotykane są też w wersji z terakoty, niekiedy malowanej jaskrawymi kolorami, niczym meksykańska sztuka. Niemniej to właśnie w białych pracach widać najwięcej odniesień do twórczości Wolskiego w całej jej syntezie. Eksponowane pojedynczo, jak i w całych konstelacjach, stanowią o harmonijnym pięknie świata natury.

Polska, kolekcja prywatna
zakup w Polswiss Art

Zmienne techniki rzeźby wprowadzają mnie w stan kontemplacji. Moim celem jest przekraczać limity, odnajdywać przestrzeń pomiędzy ziemią a wszechświatem. Mam na myśli wymiar, który nas przekracza, coś, co sprawia, że nie ulegamy, że mimo przeciwności losu bezustannie staramy się ulepszać świat. – Xawery Wolski

(Ogniwa nieskończoności, z Xawerym Wolskim rozmawia Katarzyna Wąs, Magazyn High Level)

Xawery Wolski urodził się w 1960 roku w Warszawie. Określany jest jako polsko-meksykański artysta i rzeźbiarz. Studiował na warszawskiej i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a także w Academie des Beaux-Arts w Paryżu i w New York Studio School of Drawing, Paiting and Sculpture. Od 1996 roku przebywał w Meksyku, gdzie działał w nieformalnym kręgu artystycznym, współpracując z poznanym tam wybitnym meksykańskim rzeźbiarzem Juanem Soriano. Stworzył wówczas wiele projektów, z których do najważniejszych należą: rzeźba „Łańcuch Nieskończoności”, znajdująca się na stałe przy wejściu do Rufino Tamayo Museum, seria obiektów stworzonych dla hotelu Four Season w Punta Mita oraz stele ułożone w Álvaro Obregón (przy wyjściu z Metro Zapata), które Wolski wykonał z pomocą dzieci, we współpracy z francuskim Ministerstwem Stosunków Zewnętrznych.

W latach 2008-2009 artysta pracował w Bangkoku, dzięki zaproszeniu Fundacji Jim Thompson. Brał udział w wielu programach rezydencyjnych. Kilka lat spędził w Azji i Indiach, tworząc obiekty, w których starał się oddać istotę zagadnień metafizycznych i problematyki kulturowej. Zrealizował ponad siedemdziesiąt wystaw indywidualnych na całym świecie, wśród których wyróżnić należy wystawę w Liu Haisu Museum w Szanghaju, Zachęcie w Warszawie, The Lux Art Institute, Museo Carillo Gil, Museo Rufino Tamayo i Museo de Arte Moderno w Meksyku.

Twórczość Wolskiego charakteryzuje się prostotą formy, która odgrywa rolę łącznika pomiędzy odległą przeszłością, a teraźniejszością. W swojej sztuce artysta stara się przybliżyć tradycję rzeźbiarską, w którą syntetyzuje do geometrycznych kształtów, aby przedstawić konkretne idee i koncepcje. W oparciu o czyste struktury i dawne techniki rzeźbiarskie, ukazuje swoją współczesną wizję formy przestrzennej. Jego rzeźby z terakoty przywołują skojarzenia z czymś naturalnym i organicznym. Artysta stara się wyrazić w nich złożoność świata przyrody i wewnętrznego ducha, skłaniając do zadumy nad materią i energią.

W swoich najnowszych pracach Wolski pozostaje przy abstrakcyjnej formie, w której jednak dopatrzeć można się subtelnej obecności kształtów ludzkich. Z pomocą nawiązań do ciała i twarzy, artysta zaprasza widza do wewnętrznych refleksji. Gładkie i białe powierzchnie rzeźb, odwołują się do twórczych idei Wolskiego – spokoju i odpoczynku, sugerując jednak pewne niezadane pytania. Jego ostatni projekt „Infinity Chains” (2017) obejmuje serię obiektów w przestrzeni publicznej, w tym w San Diego w Kalifornii (USA), Parku Grotowskiego w Warszawie oraz w hotelu Kimpton Epic w Miami na Florydzie (USA). Bazując na swoich licznych podróżach i doświadczeniach, Wolski stara się stworzyć artystyczne zderzenie odmiennych kultur, które w jego sztuce po połączeniu tworzą wspólny dialog. Jak sam twierdzi: "Kraje oddalone są w sensie geograficznym, mają wiele wspólnego w sensie antropologicznym".