Polswissart

Napisano i powiedziano wiele o Si On jako artystce spirytualistycznej czy szamanistycznej. Jakkolwiek by te opisy nie były adekwatne, uważam, że duchy zamieszkujące jej sztukę mają bardzo specyficzny charakter i niewiele wspólnego z tradycyjną, a zwłaszcza zachodnią, duchowością.
(Sowa J., Witamy w rupieciarni Realnego! Prawda i trauma w sztuce Si On, [w:] „Szum”, 07.10.2022)

Si On, artystka znana wcześniej jako Hyon Gyon, urodzona w Korei w 1979 roku, po pobycie w Japonii i Nowym Jorku przeprowadziła się w 2017 roku do Krakowa, gdzie obecnie mieszka i pracuje. Jej prace wystawiane były w prestiżowych muzeach i galeriach świata, m.in. w Nowym Jorku, San Francisco, Los Angeles, Tokio i Londynie. Pierwszy raz swoje prace w Polsce pokazała w 2018 roku w CSW Zamek Ujazdowski, podczas trwającej tam wówczas wystawy Jakuba Ziółkowskiego pt. „Święte nic”.

Za punkt kluczowy w swoim rozwoju jako artystki, Si On uważa moment śmierci babci. To wówczas stała się świadkiem tradycyjnego rytuału, którego celem było oczyszczenie zmarłej ze wszystkiego, co ziemskie. Wydarzenie odegrało wielki wpływ w kształtowaniu się jej przyszłej artystycznej drogi. W swojej praktyce, twórczyni bada liczne powiązania, głębię i bogactwo wewnętrznego życia, celebrując ideę, że człowiek jest dynamiczną mieszanką doświadczeń, emocji i wpływów. W obrazach zawiera złożoną grę wewnętrznych konfliktów i napięć, tworząc bogate i skomplikowane światy. To malarstwo ekspresyjne zarówno w geście jak i w palecie barwnej. Dla Si On, która wypowiada się w rzeźbie i malarstwie, ważne jest wszystko – z pozoru drobne, jak i znaczące przedmioty. Miesza ze sobą to, co niskie z tym, co wysokie, oczywiste z nieoczywistym, brutalne z humorystycznym, manipulując wszystkimi tymi elementami. Ciągle na nowo wymyśla, maluje i przebudowuje swoje prace. Ta harmonijna i ciągła transformacja sprzyja oczyszczeniu, ustawicznemu odradzaniu się.