Polswissart

sygn.na odwrocie: WSPOMNIENIE/Z/EGIPTU/1990/JERZY NOWOSIELSKI Rozpoczął naukę w 1940 w Staatliche Kunstgewerbeschule w Krakowie u profesora Stanisława Kamockiego. Krótki pobyt w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem wzbudził w artyście fascynację światem ikon. W kraju utrzymywał bliskie kontakty z członkami powstającej Grupy Krakowskiej. Studia na krakowskiej ASP ukończył już po wojnie, w 1947 roku, w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Pierwsza faza twórczości Nowosielskiego to obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. Działalność malarską zawiesił w latach socrealizmu – w tym czasie koncentrował się na scenografii oraz na malowaniu cerkwi i kościołów. W roku 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. Od drugiej połowy lat 50. przypadł charakterystyczny dla artysty okres aktów, pejzaży i scen figuralnych. Prezentowany obraz w technice olejnej niewątpliwie należy do cyklu najbardziej interesujących kompozycji artysty. Raz jeszcze dominujący jest tu, charakterystyczny motyw kobiecego ciała. Motyw ten rozwijał się w twórczości Nowosielskiego od utrzymanych w duchu socrealizmu masywnych kobiet sportsmenek wykonujących dziwne akrobacje poprzez kobiety ascetyczne, jak tajemnicza narzeczona z lat sześćdziesiątych czy niespotykane nigdzie indziej akty z mistycznymi kobietami kapłankami a kończąc właśnie na prezentowanych tu Wspomnieniach z Egiptu, gdzie kobieta sprowadzona jest do formy znaku. Minimalizm w formie, jej daleko posunięte zgeometryzowanie i uproszczenie zarówno w warstwie rysunku jak i barwy powodują, że widz ma wrażenie odejścia od przedstawienia figuralnego w kierunku malarstwa abstrakcyjnego. Język abstrakcji, którym Nowosielski posługiwał się głównie na początku swej twórczej drogi nigdy nie został przez niego ostatecznie porzucony. Sam artysta w wywiadzie-rzece udzielonemu Zbigniewowi Podgórcowi tak opisuje swój stosunek do malarstwa niefiguratywnego: „(…) Zasadniczo moją działalność artystyczną podzielić można na twórczość figuralną i abstrakcyjną. Nurt abstrakcyjny, a ściśle nurt abstrakcji geometrycznej, rozpoczyna się wcześnie, bo w 1947 roku, a więc gdy byłem jeszcze bardzo młodym człowiekiem. Od tej pory abstrakcja geometryczna przeplata się w mojej działalności z malarstwem figuralnym (…)” (Podgórzec Z., Rozmowy z Jerzym Nowosielskim, wyd. Znak, Kraków 2009, str. 210).