Polswissart

Jean Dieuzaide przez sześćdziesiąt lat pracował jako profesjonalny fotograf. W centrum jego artystycznych zainteresowań znajdował się człowiek stąd zwykło się wiązać jego osobę z tzw. école humaniste. Znany był jako świetny portrecista o niezwykłej wrażliwości na drugiego człowieka. W 1968 roku Dieuzaide po raz pierwszy spotkał Augusta Zamoyskiego, polskiego rzeźbiarza pracującego we Francji. Spotkanie to zaowocowało powstaniem serii fotografii portretowych przedstawiających artystę w jego pracowni w Saint-Clar-de-Riviere pod Tuluzą. Dieuzaide sfotografował wówczas Zamoyskiego przed modelem pomnika Adama Stefana Sapiehy oraz u stóp jego własnej rzeźby „Wenus”. Pierwsze spotkanie w pracowni znalazło swoją kontynuację w kolejnych, podczas których Dieuzaide dokumentował również katalogowane wówczas rzeźby Zamoyskiego. Najprawdopodobniej w roku 1970 powstało zdjęcie „Ręce rzeźbiarza” przedstawiające splecione dłonie artysty oparte o blat drewnianego stołu, na którym widnieje rozłożona książka i fragment zapisków rzeźbiarza. To, co uderza w tym ujęciu to właśnie dłonie – stare, spracowane a jednak tak szlachetne i silne. To nie tylko dłonie rzeźbiarza, to dłonie człowieka wielkiej kultury i etosu co podkreślają leżące na stole książki i zapiski. Zdjęcie wykonane najpewniej w trakcie niezobowiązującej rozmowy jest niezwykle intymne w swej fragmentaryczności i tak różne od pozostałych znanych ujęć Zamoyskiego – rzeźbiarza. „Ręce rzeźbiarza” zamykają katalog
prac Augusta Zamoyskiego wydany przez Zofię Kossakowską-Szanajcę w 1974 roku. Ręce rzeźbiarza to odbitka prasowa wykonana w 1970 roku. Posiada pozytywną opinię Yves Di Maria, paryskiego rzeczoznawcy specjalizującego się w fotografii, wykonującego orzecznictwo dla Crédit Municipal de Paris.

Francuski artysta fotograf znany jako fotograf humanistyczny. Jean Dieuzaide pochodził ze skromnej rodziny osiadłej w regionie Tuluzy. Pasję do fotografii przekazał mu ojciec. Już jako czynny fotograf uznanie zdobył dzięki udokumentowaniu Wyzwolenia Tuluzy i wykonaniu z tej okazji pierwszego ofi cjalnego portretu generała de Gaulle'a. Dieuzaide pracował pod pseudonimem Yan. Tworzył głównie w południowo-zachodniej Francji, Hiszpanii i Portugalii. Zasłynął jako świetny portrecista – fotografował m.in. Salvadora Dali. Został uhonorowany Nagrodą Niépce w 1955 r. i Nagrodą Nadara w 1961. W 1974 roku zainicjował powstanie w Tuluzie galerii fotografi i Chateau d’eau, jednego z pierwszych tego typu miejsc we Francji. Zorganizował tam ponad 200 wystaw wielkich światowych fotografów. W 1977 roku uruchomił ogólnoświatową kampanię mającą na celu obronę dalszej produkcji barytowego papieru fotografi cznego, zagrożonego wyparciem ze strony nowocześniejszych ale mniej wytrzymałych nośników. Kampania ta zakończyła się sukcesem, a papier barytowy jest nadal dostępny do użytku artystycznego.