Aukcje
Wystawy
Obrazy galerii
Zaproponuj obiekt
KUP SPRZEDAJ Usługi
Inspiracje
O nas
Kontakt
pl
pl
en
pln
pln
eur
usd
chf
87.

Jarosław Modzelewski
(ur. 1955)

Ktoś uwikłany w nierozwiązywalny problem żyje i pracuje, 1994

olej, płótno / 170 x 230 cm
Estymacja:
50 000 - 80 000 
Cena wylicytowana:
80 000 
87.

Jarosław Modzelewski
(ur. 1955)

olej, płótno / 170 x 230 cm

Podatki i opłaty

  • Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna.
    Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
  • Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite" według progów zawartych w regulaminie aukcji. Do 50 tys. euro stawka opłaty wynosi 5%.

Warszawa, kolekcja prywatna
Warszawa, kolekcja Ryszarda Variselli

Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Jarosław
Modzelewski. Przegląd z malarstwa, maj 2000.
Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski, Granice obrazu, 1997.
Kraków, Galeria Zderzak, Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku
wieczność, styczeń – luty 1995.

Michalski J., Jarosław Modzelewski. Obrazy 1977-2006, wyd.
Galeria Zderzak, Kraków 2006, s. 185, poz. 238.
Skrzyniarz K., Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa,
„Format” 2001, nr 1/2 (38/39), s. 24.
Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa [katalog
wystawy], 2000, s. 88, poz. 41.
Retrospektywa Modzelewskiego, „Gazeta Wyborcza” – „Gazeta
w Krakowie”, 2000, nr 110 (12 V)
Szczerski A., Kaleka na wieczność, „Na przeciw. Krakowski
tygodnik miejski”, 1995, nr 7 (19 II), s. 10.
Sobotka K., Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku wieczność,
„Exit” 1995, nr 2, s. 979-980.
Wróblewska – Bagoon B., Bez plakatu bez święta,
„Art&Business”, 1995, nr 5, s. 55.
Jarosław Modzelewski. Nie dosyć, że kalectwo, to w dodatku
wieczność. Nowe obrazy [katalog wystawy], wyd. Galeria
Zderzak, Kraków, 1995.

Urodzony w Warszawie malarz i rysownik. Dyplom z malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w 1980 roku. Do 2020 roku prowadził pracownię malarstwa na macierzystej uczelni. Modzelewski jest współtwórcą Gruppy – jednego z najważniejszych ugrupowań polskiej sztuki współczesnej, z którym na przestrzeni lat 1982-1992 uczestniczył w ponad 30 wystawach. Członkowie Gruppy poprzez swoje malarstwo, a także liczne akcje i wystąpienia dawali wyraz swojemu stosunkowi do trudnej sytuacji politycznej wynikającej z wprowadzenia w Polsce stanu wojennego. Ich postawę odzwierciedlały również teksty publikowane w założonym przez Gruppę czasopiśmie „Oj dobrze już” (1984–1988), którego Modzelewski był współwydawcą. W 1991 roku wspólnie z kolegami z Gruppy, Markiem Sobczykiem, Ryszardem Woźniakiem oraz Piotrem Młodożeńcem, Modzelewski założył i do 1996 roku prowadził prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. Artysta ma w swoim dorobku szereg prestiżowych wystaw indywidualnych w Polsce i na świecie. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą. Artysta jest laureatem m.in. II Nagrody Biennale Malarstwa Młodych „Droga i Prawda” (1987 r.), „Paszportu Polityki” (1998) i Nagrody Rektora ASP „Pegaz” (2003 i 2012). Ma na koncie również Nagrodę im. Jana Cybisa (2004) i XIII edycję Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego (2014). Często określany jako „malarz ikon codzienności”, w swojej twórczości Modzelewski podejmuje wątki polityczne, literackie, historyczne i egzystencjalne. Z równym zainteresowaniem traktuje temat martwej natury i pejzażu, za każdym razem ujmując go w sposób umowny, uproszczony, ale nie przekraczający granicy realizmu. Artysta podkreśla, że punktem wyjścia jest dla niego obserwacja rzeczywistości. Konkretne zaistniałe sytuacje są dla niego powodem i pretekstem do podejmowanego trudu tworzenia. Modzelewski przygląda się światu z akceptacją niepozbawioną poczucia humoru. Czasami jego uwagę przyciąga jeszcze coś ponad zarejestrowaną sytuacją – może to być ciekawa barwa, charakterystyczna kompozycja, rodzaj światła. Jego wzrok szuka takich punktów, które wyzwolą potencjał do działania, a których efektem końcowym jest obraz.