Polswissart

Beddha jeu li stornelli li canto al vento
Per dire che ti voglio bene tanto
Per dire che ti voglio bene tanto

Bellezza che dormite in altofina
Voi del mio cuore siete la padrona
Voi del mio cuore siete la padrona

Voi del mio cuore siete la padrona
Io son lo schiavo e voi la regina
Io son lo schiavo e voi la regina …

Popularna piosenka włoska, Stornelli del cuore (1912) 

(Piękna moja te piosenki śpiewam na wietrze
By powiedzieć, że bardzo cię kocham
By powiedzieć, że bardzo cię kocham
Piękności, która sypiasz pod nieboskłonem
Jesteś władczynią mojego serca
Jesteś władczynią mojego serca
Jesteś władczynią mojego serca
Ja niewolnikiem a ty królową
Ja niewolnikiem a ty królową)

Giuseppe Ciaranfi, urodzony w Pistoi w 1838 roku, kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji pod kierunkiem Enrico Pollastriniego. Od 1876 roku pełnił na macierzystej uczelni funkcję profesora rysunku.

Choć z gruntu akademickie malarstwo Ciaranfiego to coś więcej niż tylko dbałość o rysunek i kolor. Florenckiego artystę zaliczyć można do spadkobierców włoskich romantyków, zwłaszcza zaś do przedstawicieli malarstwa historycznego. W drugiej połowie XIX wieku, w wyniku zjednoczenia Włoch, uległo ono głębokiej odnowie odchodząc od tematyki mitologicznej i starożytnej na rzecz przedstawień, których tłem są nowożytne Włochy. Kompozycje tworzone przez Ciaranfiego to obrazy ukazujące epizody z historii aktualnej ale też bardziej intymne opowieści mające na celu emocjonalne zaangażowanie widza. „Wyznanie miłosne” przedstawia parę kochanków w typowych strojach ludowych. Młoda piękność oparta o ścianę domu zdaje się dystansować od atencji młodzieńca, trzymającego ją za rękę w geście desperacji. Ciaranfi wybiera soczyste, mocne kolory, umiejętnie operując różnymi płaszczyznami, w tym materiałem ubrań, kamienną ścianą i miękką skórą przedstawionych postaci. Już za życia artysty „Wyznanie miłosne” zaliczane było do jednego z najlepszych jego dzieł. Angelo De Gubernatis, współczesny Ciaranfiemu autor „Słownika włoskich artystów żyjących, malarzy, rzeźbiarzy i architektów” charakteryzuje kompozycje florenckiego malarza jako uczuciowe, o precyzyjnym rysunku i wysmakowanym kolorze. Litografia „Wyznania miłosnego” znajduje się dziś w Kunsthistorisches Institut (KHI) we Florencji.

Thieme-Becker, Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler, von der Antike bis zur Gegenwart, E. A. Seemann, Leipzig 1912, vol. VI, s. 563 (jako “Una dichiarazione d’amore”)