Polswissart

Kiedy 5 sierpnia 1962 roku Marilyn Monroe popełniła samobójstwo jako gasnąca gwiazda u schyłku wielkiej kariery, Andy Warhol - artysta, który ostatecznie uczynił z niej idolkę - coraz bardziej zbliżał się do nowej fazy malarstwa komercyjnego. Warhol stworzył pierwsze dedykowane aktorce obrazy wkrótce po jej przedwczesnej śmierci w 1962 roku. Jako obrazu źródłowego użył zdjęcia reklamowego do filmu z udziałem Monroe - Niagara z 1953 roku. Marilyn stała się centralnym punktem indywidualnej wystawy Warhola w Stable Gallery w Nowym Jorku w listopadzie 1962 roku. Złota Marilyn Monroe, pomnik ku czci niedawno zmarłej gwiazdy, witała gości przy wejściu na wystawę. Po głośnej wystawie "Nowi realiści", która została otwarta tydzień wcześniej, pokaz prac Warhola okazał się hitem, a wizerunek Marilyn główną jego gwiazdą.  Architekt Philip Johnson kupił obraz i podarował go Museum of Modern Art w Nowym Jorku, rozpoczynając tym samym wielką karierę artystyczną Warhola.

W 1967 roku Warhol założył firmę wydawniczą Factory Additions, za pośrednictwem której opublikował portfolio z sitodrukami swoich najważniejszych dzieł, przede wszystkim portretów ikon ówczesnej popkultury. Pierwszym z nich była właśnie Marilyn Monroe. Zafascynowany możliwościami jakie dawało zwielokrotnione powielanie Warhol postanowił przekształcić twarz aktorki w ikonę dostępną dla wszystkich. W tym celu zwrócił się ku technikom graficznym. Każdy wykonany w Factory Additions sitodruk powstawał poprzez nałożenie pięciu ekranów: jednego, na którym znajdował się obraz fotograficzny i czterech dla różnych obszarów koloru, czasami drukowanych poza rejestrem. Powielany wielokrotnie płaski obraz z mechanicznie nałożonymi plamami barwnymi w technice sitodruku oddawał mechanizm taśmy produkcyjnej i reguły kultury, „przepuszczającej” ówczesnych idoli przez komercyjną maszynkę i gloryfikującej wizerunek. Na tym miedzy innymi polegał pop-art w wydaniu Warhola – wyzwolił obraz z wysublimowanej otoczki, komentował zarówno konceptualizm i sztukę abstrakcyjną, jak i sytuację w Stanach Zjednoczonych burzliwych lat 60. XX wieku, jak zauważa Marta Ryczkowska (Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 726).

Wykonywane w 1967 roku przez Factory Additions sitodruki stały się niezwykle popularne a ich nakład został szybko wyczerpany.

Oferowane serigrafie zostały wydane przez CMOA w 1983 roku i stanowią kontynuację, wspomnianej wyżej, pierwszej serii prac z 1967 roku. CMOA to skrót od Carnegie Museum Of Art, muzeum w Pittsburghu, miejscu narodzin Andy’ego Warhola, któremu artysta podarował 60 swoich obiektów, dając możliwość powielania każdego z nich w limitowanej edycji (2400 sztuk). Ze względu na malejącą dostępność serigrafie wydawane przez CMOA należą w tej chwili do najbardziej poszukiwanych prac graficznych Andy’ego Warhola.  

Warszawa, kolekcja prywatna