Polswissart

Jeśli sztuka ma być rozpoznawalna jako obiekt twórczej myśli artysty, to nie może być chaosem. Musi istnieć uporządkowanie różnorodności, które kieruje twórczym działaniem. (…) Sztuka jest częścią naszego bytu, a byt jest częścią przyrody, którą rozpoznajemy za pomocą matematyzacji – i w tym sensie sztuka jest matematyczna w swej strukturze, organizując płaszczyznę i przestrzeń. – Jerzy Grochocki
(cyt. za: Branicka B., Jerzy Grochocki – Sztuka jako interpretacja matematyczności, „Elbląski Dziennik Internetowy”, 06.09.2013)

Urodzony w 1931 roku Jerzy Grochocki jest artystą tworzącym w swoistym stylu, u którego podłoża znajdują się matematyczne zagadnienia. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, a następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplomy uzyskał kolejno w 1957 i 1963 roku. Początkowo w kręgu jego zainteresowań znalazło się malarstwo realistyczne, ale już pod koniec lat 60. zafascynował się nurtem abstrakcji geometrycznej i konstruktywizmem. W latach 1978-84 był związany z ruchem Sztuki Systemu w Europie. Na ten okres przypada czas inspiracji stworzonymi przez artystę ciągami liczbowymi, które stały się punktem wyjścia dla jego prac.

Pogłębione studia Grochockiego nad płaszczyzną i przestrzenią zaowocowały w latach 70. obmyśleniem Systemu Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni. Jest to swoisty kod, jakim artysta posługuje się w swojej twórczości, sprowadzając pojęcia zaczerpnięte z natury do języka płaszczyzny i koloru. Wedle koncepcji, dominującymi barwami są dla niego czerń, biel, srebro i złoto. Z kolei przestrzeń dzieli na skupioną, złożoną, łamaną i ciągłą. „Moja koncepcja Matematyczności w Sztuce łączy wzory, ciągi liczbowe, funkcje i wykresy geometryczne, poruszając takie zagadnienia jak ruch w geometrii, nieskończoność, odwracalność ciągów i logiczne układy liczbowe. Jednocześnie rozwiązując estetycznie i emocjonalnie płaszczyzny i przestrzenie. Gdzie linia z czystego wykresu staje się częścią obiektu sztuki” – tłumaczy malarz (cyt. za: Branicka B., Jerzy Grochocki – Sztuka jako interpretacja matematyczności, „Elbląski Dziennik Internetowy”, 06.09.2013). Działając od 1984 roku w Stanach Zjednoczonych, Grochocki na polskim rynku sztuki jest postacią jeszcze mało znaną. Artysta ma na swoim koncie przeszło sto wystaw indywidualnych i grupowych, a jego prace znajdują się w m.in. w kolekcji warszawskiego Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Sztuki w Łodzi, niemieckim Museum Modern Art w Hunfeld, F. Morellet Collection we Francji czy Museum of Modern Art oraz Multnomah Art Center, Portland, Oregon, USA.